Koku Hafızamıza Uzanmaya Nedersiniz....

Soğuk ve yağmurlu bir kış gününden kocaman bir günaydın. Haydi gelin bugün hepimiz koku hafızamıza doğru bir yolculuğa çıkalım. Annemizin, ninemizin yaptığı tarçın, zencefil ve marmelat kokulu sıcacık kurabiyelere doğru gitmeye ne dersiniz ? Mis gibi kokan.. Tadı damağımızda olan... Doğal ,içten, sevgi dolu kurabiyeler... Kim bilir ne tarifler vardır o eski çınarlarda. Ben sevgili annemin "Tarif Defteri"ne ulaşmayı başardım. O kadar güzel tarifler vardı ki. Hatta ben de ondan özenip bazı sayfalara komik ve uydurma tarifler yazıvermişim. Okuyunca çok güldüm. Sizlerle annemin bize yaptığı bazı tarifleri paylaşmak istedim.

Küçük bir kız çocuğu olduğum o güzel günleri hala dün gibi anımsıyorum. Canım annem ile evimizin mutfağında oturup kandil simitleri yapardık. Benim yaptıklarım o kadar minik olurdu ki.. Ancak annem hiç bozuntuya vermezdi. Hamuru minicik ellerim ile daireler haline getirip simit şekli verirdim. Şekil verme işlemi bittikten sonra  kıl fırçayı yumurta sarısına  batırıp simitlerin üzerinde gezdirirdim . Minicik parmaklarımla da üzerine çörek otlarını serpiştirirdim. Ardından yaptıklarımın  pişmesini beklerdim sabırsızlıkla. Akşam olunca hemen rahmetli babacığıma gösteriverirdim simitlerimi. Onun beğenmesi çok önemliydi benim için. Ne kadar şekilsiz olursa olsun  zaten hep beğendi yaptıklarımı canım babam. Buradan özlemle anıyorum onu. Çocukken yaptığım her şeyi takdir ettiği için......

Bir koku veya bulduğumuz bir defter hatta bir kağıt parçası bizi nerelere kadar götürüyor gördüğünüz gibi. Ben de buradan yola çıkarak bütün samimiyetimle kelimelere dökmeye çalıştım bunları. Sizinde annenizden babaannenizden kalan güzel tarifler varsa buradan paylaşabilirsiniz.

Hepinize kucak dolusu sevgiler.